Onzekerheid houdt ons tegen om onze doelen te bereiken, vaak accepteren we onzekerheid als een deel van ons waar helaas niks aan te doen is. Maar is dat echt zo?
Onzekerheid is iets wat iedereen met zich meedraagt, maar waar je niet mee geboren wordt. Als je jong bent en de rest van de wereld op je af komt, begin je jezelf te vergelijken. Soms bewust en soms onbewust. De mate waarin jouw onzekerheid zich ontwikkelt hangt af van je omgeving.
Neemt jouw onzekerheid toe? Dat komt dan waarschijnlijk omdat je er als kind nooit echt over kon of mocht praten. De eerste tekenen van jouw onzekerheid werden weggewuifd met; ‘ ach dat overkomt iedereen wel eens, het komt vanzelf goed.’ Je hebt in je jeugd geen echte vriendschap gekend en weinig onvoorwaardelijke liefde kunnen ervaren van vrienden of familie, waardoor jouw onzekerheid is ingebakken in je systeem. Jouw brein heeft op hele jonge leeftijd moeten leren omgaan met die onzekerheid. Zelfs zoveel dat het een deel van jou is geworden, die je zelf hebt geaccepteerd en niet meer wilt loslaten. Het is immers een deel van jouw identiteit.
Het kan ook zijn dat onzekerheid minder invloed op je heeft gehad in je jeugd. Je bent dan één van de weinige die echt open over je gevoelens mocht en kon praten. Er is jou geleerd dat de mening van anderen niet per definitie beter is dan die van jou, maar dat iedere persoon zijn eigen recht heeft het leven op te bouwen waar je zelf gelukkig van wordt. Hierdoor heb je je plek gevonden bij gelijkgestemde en durfde jij je grenzen op tijd aan te geven en heb je de waardering van een ander niet nodig om jezelf gelukkig te voelen.
Wat er ook in je verleden is gebeurd, je kan de tijd niet terug draaien. Wat je wel kan doen is besluiten om in opstand te komen tegen jouw onzekerheid. Het bestaat namelijk alleen in je eigen hoofd.
Jij als moeder hebt nu de kans om jouw onzekerheid om te zetten in zelfliefde en oprecht geluk. Want alleen dan kan jij de cirkel doorbreken en jouw kinderen laten zien dat jouw eigen onzekerheid niet doorgegeven zal worden aan hen.
De volgende keer dat jij je onzekerheid als excuus gebruikt om iets niet te doen, ga in gesprek met jezelf. Voor elke reden die je jezelf geeft om iets niet te doen, geef je jezelf er twee om het wél te doen. Deel dit proces ook met je kinderen. Laat ze nu al zien dat ze over hun gevoel mogen praten, het goed is om hun grenzen aan te geven en dat zij zelf hun eigen geluk mogen bepalen.
Ik weet dat jij dit kan, want als je het niet voor je zelf kan, kan je het voor je kinderen.